Şeyh Ömer Söylencesi
Şeyh Ömer Söylencesi. Şeyh Ömer Köyü’ne adını veren ermiş kişi için şu söylence anlatılır:
Şeyh Ömer, Buharalı’dır. Altı arkadaşıyla birlikte öğrenim için Konya’ya gelir. Sonunda her biri bir yana gider. Şeyh Ömer de günümüzde adını taşıyan köye yerleşir.
Günlerden bir gün Karaman beyi, Anamur’un Mamuriye Kalesi’ni almak için sefere çıktığında yolu bu köye düşer. Şeyh, beyi ve askerlerini konuk eder. Askerlere bir tencere yemek, atlara da bir tas arpayla bir tutam saman koyar. Bey bunu görünce çok kızar, “Bre adam, bizimle eğlenir misin? Bunca kişi bir tencere yemekle doyar mı, bir tas arpa bir tutam saman bunca ata yeter mi?” diye haykırır. Şeyh Ömer sesini çıkarmaz askerlere karınlarını doyurmalarını, torbalarını doldurmalarını söyler. Askerler de atlar da verilenle tıka basa doyarlar.Yenenler tükenmek bilmemiştir. Bey, şeyhin kerametine şaşar onu da sefere götürmek ister. O da arkadan yetişeceğini söyler.
Şeyh askerlerden sonra başka bir yoldan kaleye gider. Akşam olmuştur. Çevredeki öküzlerin, keçilerin boynuzlarını mumlarla donatır. Kaledekiler her yönden kuşatıldıklarını sanır. Şeyh de tek başına cenge girer kalenin anahtarlarım alır. Dönüp yanma vardığında anahtarları beye teslim eder. Bey de onun anısına kalede bir cami, köyünde de bir türbe yaptırır.