Annelerin Çocukları Üzerindeki Tutum Ve Etkileri

Annelerin Çocukları Üzerindeki Tutum Ve Etkileri Nelerdir?

Annelerin Çocukları Üzerindeki Tutum Ve Etkileri. Bir çocuğun yaşamındaki en büyük öneme sahip varlık ve kişi tartışmasız ki annesidir. Doğumdan önceki süreçte başlayan anne çocuk ilişkisi hayat boyu devam etmektedir. İster yapıcı isterse yıkıcı anlamda olsun tartışmaya açık olmayan bir şekilde anne ve çocuk arasında mutlak bir ilişki söz konusudur. Geçmişteki aile yapısına ve çocuğa karşı olan tutumlarına baktığımızda günümüzde çok köklü değişimler ve farklılıklar görüyoruz.

”Nasıl olsa çocuk” Düşüncesinden Vazgeçin

Nasıl olsa çocuktur, anlamaz tarzında düşünüp söz hakkı vermediğimiz ve düşüncelerine önem göstermediğimiz çocuklarımız gelecekte sosyal yaşantılarında kendi fikirlerini topluma empoze ettirmekte ve dile getirmekte büyük zorluklar çekiyor. Ama bunun tam tersi olarak aile tarafından şımartılan ve ”her şeyi o bilir, söyledikleri çok doğru ve mantıklı” diyerek sürekli onaylanan çocuklar da kendilerinde her şeye karışma hakkı görerek olumsuz davranışlar içine girecektir.

İlk Etapta Karar Ailede Olmalı

Öyle aileler ile karşılaşıyoruz ki örneğin hafta sonu dışarı çıkmak için çocuklarından izin alıyorlar. Veya işe gidip gitmeyeceğine çocuğun karar verdiği. Uygulanan bu tutum çok yanlıştır. Bu tarz yetiştirilen çocuklar sürekli olarak kendi istediklerini yaptırmaya yönelik olarak yaşarlar. Bu şekilde bir hayat tarzı ve düşünce yapısı içinde olduklarından dolayı karşılarında ki insanları kullanmaya yönelik olarak hareket ederler.

Hiç bir zaman çocuğunuzun kararını sormayın demiyorum. Çocuğa aile içerisinde ki her birey kadar söz hakkı tanınmalı. Örneğin, evde akşam yemeği hazırlanıyorsa ne yemek yapılacağına anne karar vermeli fakat hazırlanan yemeğin yanına çocuğun sevdiği bir kaç aperatif de eklenerek çocuğun kararlarına da saygı duyulduğu ona hissettirilmeli.

Eğitimin Önemi Çok Büyük

Okuldaki eğitimin aksine bu konuda önemli olan şey annenin çocuğu ile iletişimine dayalı olan eğitimidir. Tabiki hiç bir aile çocuğunun üzülmesini istemez. Fakat bu süreçte annenin çocuğa karşı olan davranış şekli biraz daha otoriter ve dsiplinli olmalıdır. Çünkü annenin en temel sorumluluklarından birisi çocuğunu ileride kendi ayakları üzerinden durabilecek bir şekilde yetiştirmektir. Aksi takdir de sadece kendi isteklerinin gerçekleşmesi amacıyla yaşayan bireyler yetiştirmenin ne topluma ne de bireyin kendisine bir faydası olacaktır.